Een heerlijke wandeldag van 21 kilometer, het is weer tijd om erop uit te trekken.
In de geschiedenis van ‘het Olde Landschap’ van Drenthe was Sleen een van de hoofdplaatsen, vergelijkbaar met Rolde. Ook een grote kerk met een hoge toren, 68 m, de hoogste toren van Drenthe. Een baken in het paarse landschap van toen. Het was niet pluis op de heidevelden rond het dorp. De ‘wildemannen’ Ellert en Brammert heersten er. In het gemeentewapen staan ze afgebeeld met drie ramskoppen. Als je daar niet bang van wordt...
Sleen was een boerendorp, boerderijen in een lang lint langs de doorgaande straat. Het is nog steeds een plattelandsdorp, maar boeren wonen niet meer in het dorp. Alle boerderijen – op één na – zijn buiten het dorp geplaatst op grote nieuwe akkercomplexen. Inderdaad, de heide is ook hier volledig verdwenen, want ontgonnen.
De oude boerderijen in het dorp zijn verbouwd tot woonboerderij, de één nog mooier dan de ander; te mooi soms. Het loont zeer de moeite en te bekijken hoe sommige oude hoeven naar deze tijd zijn geconstrueerd. Je loopt door Sleen een stuk over de Groningerweg, de oude handelsroute naar Coevorden.
In de oude dorpskern loopt de route zuidwestelijk naar het ontgonnen vrij nieuwe landschap langs de Jongbloedvaart, rond 1920 een werkverschaffingsproject voor de turfvaart. Het kanaal sluit aan op de Verlengde Hoogeveense Vaart dat ver naar het oosten loopt. Het voormalige veen in deze hele omgeving is weggegraven en is als turf afgevoerd. Langs deze historische vaart met sluisjes en sluiswachterswoninkjes liggen in herkenbare bouwstijl ontginningsboerderijen. Snelwegen domineren dit historische landschap. En ja, het lopen langs zo'n eindeloos rechte vaart is een beetje saai.
Rond Den Hool zie je nog een stukje écht oud Drents landschap met oude boerderijen met de schuren gericht naar de oude ruime brink. Dit esdorp lag wat hoger in de zee van veenmoerassen. Deze natte wildernissen, onland, maakte deel uit van een ontoegankelijk grensmoeras met in deze regio maar één doorgang: Vesting Coevorden. Het ziet er nu uit als modern agrarisch landschap met grote bedrijven.
Langs de Drift ligt op de rand van het beekdal een kleine Joodse begraafplaats van de Joodse gemeenschap in Dalen.
Het Pieterpad volgt een pad langs de oever van het Oude Drostendiep. Deze oude veenrivier waterde een deel van het zuidelijke Drents Plateau af in dat grote nu verdwenen moeras. De wandelaar zal verbaasd opkijken ter hoogte van een TOP, een toeristisch overstappunt waar Drenthe tot een magische provincie is bestempeld naast een ‘indoor Plopsa hal met magische attracties’ naast een knus vakantiepark. Daar loop je dan met je dikke schoenen en een rugzak…
Via het Stieltjeskanaal bereik je een park op de voormalige vestingwallen van het voormalige vestingstadje Coevorden. In de hoog opgaande bomen huist een grote roekenkolonie.
Een goede indruk van wat een vesting was kun je aflezen aan een historische plattegrond, het ontwerp van rond 1600 van Menno van Coehoorn. Er zijn nog maar enkele panden over uit de vestingtijd, waaronder ook het gerestaureerde arsenaal, nu een museum.
Coevorden heeft een geschiedenis met ganzen die hier rond de Eerste Wereldoorlog gehouden werden als voedsel voor de Engelse soldaten aan het Belgische front. Ganzen Geesje staat in het centrum.
Tot de volgende keer,
Met tekengroet,
Juliet
Dit is een co-productie met Wim van der Ende, auteur en fotograaf van de Pieterpadgids.
Wil je ook een tekening aan de muur?
Inmiddels heb ik de tekeningen via kunstreproductie in beperkte oplagen, op canvas of fine art paper, beschikbaar die in bijna niets onderdoen voor het origineel.
Stuur me een mail bericht met je vraag en je ontvangt je tekening zo spoedig mogelijk!
Geniet van een kleurrijke herinnering van het Pieterpad aan de muur.